پروستات غده کوچکی است که در زیر مثانه مردان قرار دارد و جزئی از سیستم تولید مثل است. بعضی مردان در سنین بالا دچار سرطان پروستات می شوند. اینکه علت سرطان پروستات چیست و چه فاکتورهایی خطر ابتلا به این سرطان را افزایش می دهند، موضوعی است که در این مطلب به آن خواهیم پرداخت. در ادامه به عواملی که تأثیر بیشتری در ابتلای به این بیماری دارند، اشاره خواهیم کرد، همچنین، پی خواهید برد برخی از عواملی که به عنوان ریسک فاکتورهای سرطان پروستات شناخته شده بودند، تأثیر چندانی در ابتلای به آن ندارند، یا تأثیر آنها اثبات نشده است.
اگر سرطان در غده پروستات شما ایجاد شود، احتمالاً به آرامی رشد خواهد کرد. در موارد نادر، سلول های سرطانی ممکن است تهاجمی تر بوده، سریع رشد کنند و به دیگر بخش های بدن گسترش یابند. هر چه تشخیص سرطان پروستات سریع تر انجام شود، شانس موثر واقع شدن درمان بیشتر است. طبق تحقیقات انجام شده، حدود 1 نفر از 7 مرد به این بیماری مبتلا خواهد شد و از هر 39 نفر مبتلا، یک نفر خواهد مرد. اغلب، مرگ و میر در افراد مسن رخ می دهد.
همانند اغلب سرطان ها، علت دقیق سرطان پروستات به راحتی قابل تشخیص نیست. در اغلب موارد، چندین عامل شامل ژنتیک و قرار گرفتن در معرض سموم محیطی مانند مواد شیمیایی و رادیویی و ... ممکن است علت سرطان پروستات باشند.
جهش در DNA نیز می تواند یکی از علت های این سرطان باشد. جهش ها باعث می شوند سلول های موجود در پروستات به طور غیر قابل کنترل و غیر طبیعی رشد خود را شروع کنند. سلول های غیر طبیعی یا سرطانی تا زمانی که تومور ایجاد شود، رشد و تقسیم می شوند. اگر به نوع تهاجمی سرطان پروستات مبتلا شوید، ممکن است سلول ها متاستاز شوند یا محل تومور اصلی را ترک کرده و به قسمت های دیگر بدن گسترش یابد.
برخی از عوامل خطر که ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پروستات را تحت تأثیر قرار دهند، شامل موارد زیر می باشد:
سابقه خانوادگی
سن
نژاد و قومیت
منطقه جغرافیایی
تغییر ژن ها
در برخی موارد، جهش هایی که منجر به سرطان پروستات می شوند، ارثی می باشند. اگر سابقه خانوادگی سرطان پروستات دارید، در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات هستید، زیرا ممکن است DNA اسیب دیده را به ارث برده باشید. البته برخی از افراد مبتلا به سرطان پروستات هیچ سابقه خانوادگی در این بیماری ندارند.
داشتن پدر یا برادر مبتلا به سرطان پروستات، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند (این خطر برای مردانی که دارای یک برادر مبتلا به سرطان هستند بیشتر از کسانی است که پدر آنها مبتلا به سرطان است). این خطر برای آقایان با چندین خویشاوند مبتلا بیشتر است، به ویژه اگر خویشاوندان درگیر آنها، جوان باشند.
یکی از عوامل خطر سرطان پروستات سن است. این بیماری به ندرت مردان جوان را تحت تأثیر قرار می دهد. طبق گزارش بنیاد سرطان پروستات، تنها 1 مرد از 10000 مرد زیر 40 سال به این بیماری مبتلا می شود. این تعداد در مردان سنین 40 تا 59 سال به 1 در 38 نفر می رسد. این تعداد در سنین 60 تا 69 سالگی، به 1 مرد از 14 مرد می رسد. اکثر موارد در مردان بالای 65 سال تشخیص داده می شود.
طبق تحقیقات انجام شده انجمن سرطان آمریکا، مردان آسیایی-آمریکایی و لاتین کمترین میزان ابتلا به سرطان پروستات را دارند. در مقابل، مردان آفریقایی-آمریکایی بیشتر از مردان نژادها و قومیت های دیگر به احتمال زیاد به این بیماری مبتلا می شوند. آنها دو برابر بیشتر از مردان سفیدپوست در معرض خطر سرطان پروستات قرار دارند.
جایی که زندگی می کنید، می تواند خطر ابتلا به سرطان پروستات را تحت تأثیر قرار دهد. در حالی که مردان آسیایی ساکن در آمریکا نسبت به سایر نژادها با احتمال بیشتری به این بیماری مبتلا می شوند، اما مردان آسیایی با احتمال کمتری به سرطان پروستات مبتلا می شوند. طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا، سرطان پروستات در آمریکای شمالی، کارائیب، شمال غربی اروپا و استرالیا بیشتر از آسیا، آفریقا، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی می باشد. عوامل محیطی و فرهنگی نیز می تواند تأثیر گذار باشد.
همچنین، تحقیقات نشان داده اند که مردانی که در آمریکای شمالی زندگی می کنند، بیشتر از مردانی که در آمریکای جنوبی زندگی می کنند، در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند. ممکن است دلیل این موضوع کاهش سطح نور خورشید و کمبود ویتامین D در مردان اقلیم های شمالی باشد. یک منبع معتبر نشان می دهد که کمبود ویتامین D ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهد.
تغییرات ژنی ارثی خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می دهند، اما احتمالاً فقط درصد کمی از موارد را تشکیل می دهند. به عنوان مثال:
جهش های ارثی ژن های BRCA1 و BRCA2 که منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان و تخمدان می شوند، همچنین می توانند خطر ابتلا به سرطان پروستات (به ویژه جهش در BRCA2) را افزایش می دهند.
مردان مبتلا به سندروم لینچ، به علت تغییرات ارثی ژن ها بیشتر در معرض خطر ابتلای به سرطان هستند.
سایر تغییرات ژنتیکی ارثی می توانند خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهند.
رژیم غذایی غنی از گوشت قرمز و لبنیات پر چرب ممکن است یک عامل خطر برای سرطان پروستات باشد، هر چند تحقیقات محدودی وجود دارد. مطالعه ای در سال 2010 منتشر شد که 101 مورد سرطان پروستات را مورد بررسی قرار داد و به ارتباط بین رژیم غذایی پرچرب گوشت و لبنیات پرچرب و سرطان پروستات پرداخت، اما بر لزوم انجام مطالعات اضافی تأکید کرد.
در یک مطالعه جدیدتر، رژیم غذایی 525 مردی که سرطان پروستات در آنها تشخیص داده شده بود، مورد مطالعه قرار گرفتند و ارتباط بین مصرف شیر پرچرب و پیشرفت سرطان پروستات را تأیید کرد. این مطالعه نشان می دهد که مصرف شیر پرچرب ممکن است نقش مهمی در پیشرفت سرطان پروستات داشته باشد.
به نظر می رسد مردانی که رژیم غذایی پر گوشت و لبنیات پر چرب دارند، کمتر میوه و سبزیجات مصرف می کنند. تحقیقات بیشتری لازم است تا نقش مصرف مقادیر زیاد چربی حیوانات و مصرف کم میوه و سبزیجات را در ابتلا به سرطان پروستات مورد بررسی قرار دهد.
به نظر می رسد اضافه وزن خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می دهد. برخی مطالعات نشان داده اند که مردان چاق بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پروستات درجه پایین را دارند و در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پروستات تهاجمی هستند. نیاز به مطالعات بیشتری جهت اثبات این موضوع می باشد.
مطالعاتی که در این راستا انجام شده، ارتباط بین سیگار کشیدن و ابتلا به سرطان پروستات را اثبات نمی کنند. برخی از تحقیقات نشان می دهند که سیگار کشیدن می تواند تأثیر اندکی بر ابتلا به سرطان پروستات داشته باشد. با این حال، نیاز به مطالعات بیشتری برای تأیید این موضوع می باشد.
https://sn.approby.com/avodart-proscar-pakurapa-kenza-yeprostate/
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد آتش نشانان که در معرض مواد شیمیایی قرار دارند، بیشتر با خطر ابتلا به سرطان پروستات مواجه می باشند.
برخی از مطالعات حاکی از این است که ممکن است ارتباطی بین سرطان پروستات و التهاب پروستات وجود داشته باشد. ارتباط این دو موضوع اثبات نشده و نیاز به مطالعات و تحقیقات بیشتری می باشد.
محققان تحقیقات زیادی در این راستا انجام داده اند که آیا عفونت های مقاربتی می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات شود، چرا که موجب عفونت غده پروستات می شود. این موضوع هنوز به اثبات نرسیده است.
برخی از مطالعات نشان داده اند که ارتباط اندکی بین وازکتومی و خطر ابتلا به سرطان پروستات وجود دارد. اما همه مطالعات این موضوع را تأیید نمی کنند. تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.
سرطان های تهاجمی پروستات ممکن است کمی متفاوت با انواعی از آن باشند که رشد کندتری دارند. عوامل خطر خاصی با نوع تهاجمی تر این بیماری ارتباط دارند. به عنوان مثال، ریسک ابتلا به سرطان تهاجمی پروستات ممکن است بالاتر باشد، اگر:
سیگار می کشید
چاق هستید
یک سبک زندگی بی تحرک دارید
مقادیر زیادی کلسیم مصرف می کنید
اگر چه برخی از موارد سرطان پروستات تهاجمی است، اما اغلب اینچنین نیست. بیشتر مردانی که به این بیماری مبتلا هستند، می توانند سال ها عمر پیش روی آنها باشد. هر چه زودتر سرطان تشخیص داده شود، می توانید امیدوارتر باشید. تشخیص و درمان زودرس سرطان پروستات می تواند احتمال یافتن درمان مناسب را بالا ببرد. حتی مردانی که سرطان در آنها در مراحل بالاتر تشخیص داده می شود، می توانند از مزایای درمان بهره مند شوند. کاهش یا از بین بردن علائم، کندتر شدن رشد سرطان و طولانی شدن عمر از این مزایا می باشد.
عوامل خطر سرطان روده بزرگ که قابل تغییر هستند
عوامل خطر سرطان روده بزرگ که قابل تغییر نیستند
عواملی که اثرات نامشخصی در خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ دارند
عوامل خطر سرطان روده بزرگ که قابل تغییر هستند
بسیاری از عوامل مرتبط با سبک زندگی با سرطان روده بزرگ ارتباط دارند. در حقیقت، ارتباط بین رژیم غذایی، وزن و ورزش از قوی ترین عوامل برای هر نوع سرطان است.
اگر دارای اضافه وزن (شدید) هستید یا جزو افراد چاق محسوب می شوید خطر ابتلا و مرگ در اثر سرطان روده بزرگ در شما افزایش می یابد. اضافه وزن خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و راست روده را میان مردان و زنان افزایش می دهد. اما مطالعات نشان می دهد که خطر مبتلا شدن میان مردان بیشتر است. رسیدن به یک وزن مناسب ممکن است به شما در کاهش دادن خطر ابتلا کمک کند.
اگر فعالیت بدنی ندارید شانس ابتلا به سرطان در شما افزایش می یابد. فعالیت بدنی متوسط یا شدید می تواند در کاهش خطر ابتلا موثر باشد.
نقش تغذیه در سرطان روده بزرگ و پیشگیری از آن موضوعی انکارناپذیر است. رژیم غذایی شامل مقدار زیادی گوشت قرمز (مثل گوشت گاو، بره یا جگر) و محصولات گوشتی فرآوری شده (مثل هات داگ یا ژامبون) می تواند در افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ موثر باشند. پختن گوشت در دمای بالا (مثل سرخ یا گریل کردن) باعث تولید مواد شیمیایی در گوشت می شود که افزاینده ی خطر ابتلا است البته هنوز مشخص نیست که به چه میزان می تواند تاثیر گذار باشد. همچنین کم بود ویتامین D در خون نیز از دیگر عواملی است که می توان به آن اشاره کرد. دنبال کردن یک رژیم غذایی که شامل مقدار مقدار زیادی میوه، سبزیجات و غلات کامل است و همچنین کم کردن یا اجناب از مصرف نوشیدنی های شیرین و گوشت قرمز یا فراوری شده باعث کاهش خطر ابتلا خواهد شد.
https://www.clinicbarcelona.org/ca/asistencia/malalties/cancer/causes-i-factors-de-risc
کسانی که برای مدت زیادی است که سیگار تنباکویی می کشند بیشتر از کسانی که سیگاری نیستند در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و مرگ هستند. سیگار کشیدن یکی از قوی ترین عوامل سرطان ریه است اما فقط متعلق به آن نیست و به همه نوع سرطان مرتبط است.
سرطان روده بزرگ مرتبط با مصرف کم یا زیاد الکل است. مصرف الکل به میزان متوسط یا حتی کم می تواند خطر ساز باشد و بهتر این است از خوردن آن اجتناب کنید.
عوامل خطر سرطان روده بزرگ که قابل تغییر نیستند
خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ با افزایش سن زیاد می شود. البته به این معنی نیست که در سن کم امکان ابتلا شدن به سرطان وجود ندارد اما بعد از سن 50 سالگی امکان آن افزایش می یابد. امروزه سرطان روده بزرگ در میان افراد زیر 50 ساله ها نیز در حال افزایش است و دلیل آن هنوز معلوم نیست.
اگر دارای سابقه شخصی ابتلا به سرطان روده بزرگ هستید ریسک ابتلا شدن دوباره به آن در شما وجود دارد. این امر در خصوص بزرگ بودن پولیپ ها، تعداد زیادی غده سرطانی یا حتی مشاهده سلول های غیرطبیعی نیز صادق است. اگر شما جزو افرادی هستید که سرطان روده بزرگ داشته اید، حتی اگر به طور کامل برداشته شده، احتمال ابتلا به سرطان های جدید در سایر قسمت های روده بزرگ و راست روده وجود دارد. اگر در سن پایین مبتلا به سرطان روده بزرگ بودید، احتمال وقوع این امر بیشتر است.
اگر به بیماری التهاب روده (IBD) ، از جمله کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون مبتلا هستید خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ افزایش می یابد. IBD حالتی است که در آن روده بزرگ برای مدت طولانی دارای التهاب است. افرادی که سالها مبتلا به IBD بودند به خصوص اگر درمان نشده باشند اغلب دچار دیسپلازی می شوند. دیسپلازی اصطلاحی است که برای سلول های غیر طبیعی دیواره روده بزرگ یا راست روده به کار برده میشود که سرطانی نیستند اما به مرور زمان به سلول های سرطانی تبدیل می شوند. اگر در حال حاضر مبتلا به IBD هستید لازم است که در سنین جوانی غربالگری سرطان روده را آغاز کنید و آن را مرتب انجام دهید. البته توجه کنید که بیماری التهاب روده با سندرم روده تحریک پذیر (IBS) که بنظر می رسد خطر ابتلا به سرطان روده را افزایش نمی دهد، متفاوت است.
بیشتر سرطان های روده بزرگ در افرادی یافت می شود که سابقه خانوادگی سرطان روده بزرگ ندارند. اما با این وجود از هر 3 نفر مبتلا به سرطان روده بزرگ 1 نفر از آنها دارای سابقه خانوادگی هستند. یعنی یکی از افراد خانواده آنها مبتلا به این سرطان بوده. افرادی که خانواده درجه یک آنها (پدر و مارد، خواهر یا برادر و فرزندان) مبتلا به سرطان روده بودند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این سرطان قرار دارند. اگر در این بستگان سرطان در سنین کمتر از 50 سالگی تشخیص داده شود، یا اگر بیش از یک نفر از بستگان درجه یک مبتلا باشد، خطر حتی بیشتر است. سرطان می تواند به دلیل ژن های ارثی یا شرایط محیطی مشترک یا ترکیبی از این ها در خانواده بوجود آید. داشتن اعضای خانواده که به پولیپ آدنوماتوز مبتلا شده اند نیز با خطر بالاتر سرطان روده بزرگ ارتباط دارد.(پولیپ آدنوماتوز نوعی پولیپ است که می تواند به سرطان تبدیل شود). اگر سابقه خانوادگی پولیپ آدنوماتوز یا سرطان روده بزرگ دارید، با پزشک خود در مورد شروع آزمایش غربالگری قبل از 45 سالگی صحبت کنید. اگر پولیپ آدنوماتوز یا سرطان روده بزرگ داشته اید، لازم است که به بستگان نزدیک خود بگویید تا بتوانند این اطلاعات را به پزشکان خود منتقل کرده و در سن مناسب غربالگری را شروع کنند.
حدود 5٪ از افرادی که به سرطان روده بزرگ مبتلا می شوند دارای تغییرات ژنی ارثی (جهش) هستند که باعث سندرم های سرطانی در خانواده می شوند و می توانند منجر به ابتلا به این بیماری شوند. شایع ترین سندرم های ارثی مرتبط با سرطان های روده بزرگ، سندرم لینچ (سرطان روده بزرگ غیرپولیپوز یا HNPCC) و پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی (FAP) است. اما سندرم های نادر دیگر نیز می توانند خطر سرطان روده بزرگ را افزایش دهند.
سندرم لینچ شایع ترین سندرم سرطان روده بزرگ ارثی است که حدود 2٪ تا 4٪ از کل سرطان های روده بزرگ را تشکیل می دهد. در بیشتر موارد، این اختلال ناشی از نقص ارثی ژن MLH1 ، MSH2 یا MSH6 است، اما تغییر در سایر ژن ها نیز می تواند باعث سندرم لینچ شود. این ژن ها به طور معمول به ترمیم DNA آسیب دیده کمک می کنند. تمایل به افزایش سرطان های مرتبط با این سندرم در افراد نسبتاً جوان زیاد است. مبتلایان به سندرم لینچ می توانند پولیپ داشته باشند. خطر مادام العمر سرطان روده بزرگ در افراد مبتلا به این بیماری ممکن است تا 50٪ باشد، اما این موضوع بستگی به این دارد که کدام ژن تحت تأثیر قرار گرفته باشد. زنان مبتلا به این بیماری در معرض خطر ابتلا به سرطان آندومتر (پوشش رحم) نیز هستند. سایر سرطان های مرتبط با سندرم لینچ شامل سرطان تخمدان، معده، روده کوچک، لوزالمعده، کلیه، پروستات، پستان، حالب (لوله هایی که ادرار را از کلیه ها به مثانه می رسانند) و مجرای صفراوی است.
FAP در اثر تغییراتی (جهش) در ژن APC ایجاد می شود که فرد از والدین خود به ارث می برد. حدود 1٪ از کل سرطانهای روده بزرگ توسط FAP ایجاد می شود. در متداول ترین نوع FAP، صدها یا هزاران پولیپ در روده بزرگ و راست روده فرد ایجاد می شود که اغلب از سنین 10 تا 12 سال شروع می شود. معمولاً در یک یا چند مورد از این پولیپ ها سرطان از اوایل 20 سالگی ایجاد می شود و در 40 سالگی، در صورت عدم برداشتن روده بزرگ برای جلوگیری از آن، تقریباً همه افراد مبتلا به FAP دچار سرطان روده بزرگ می شوند. افراد مبتلا به FAP همچنین خطر سرطان های معده، روده کوچک، لوزالمعده، کبد و برخی از اندام های دیگر را افزایش می دهند.
در FAP یا AFAP ضعیف ، بیماران پولیپ کمتری دارند (کمتر از 100) ، و سرطان روده بزرگ در سنین بعد از 40 و 50 سالگی اتفاق می افتد.
سندرم گاردنر نوعی FAP است که باعث ایجاد تومورهای غیر سرطانی در پوست ، بافت نرم و استخوان ها نیز می شود.
سندرم تورکوت یک بیماری نادر ارثی است که در آن افراد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بسیاری از پولیپ های آدنوماتوز و سرطان روده بزرگ هستند. افراد مبتلا به سندرم تورکوت که ژن APC دارند نیز در معرض خطر نوع خاصی از سرطان مغز به نام مدولوبلاستوما هستند.
پیشینه نژادی و قومی
آمریکایی های آفریقایی تبار بیشترین میزان سرطان روده بزرگ و میزان مرگ و میر را در بین تمام گروه های نژادی در ایالات متحده دارند. دلایل این امر به طور کامل شناخته نشده است. یهودیان از نژاد اروپای شرقی (یهودیان اشکنازی) یکی از بالاترین خطرهای ابتلا به سرطان روده بزرگ را در بین هر گروه قومی در جهان دارند.
خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 (غیر وابسته به انسولین) وجود دارد. دیابت نوع 2 و سرطان روده بزرگ برخی از فاکتورهای خطر مشابه (مانند اضافه وزن و عدم تحرک بدنی) را دارند. اما حتی پس از در نظر گرفتن این عوامل، باز هم افراد مبتلا به دیابت نوع 2 همچنان خطر بیشتری دارند.
عواملی که اثرات نامشخصی در خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ دارند
علاوه بر عوامل بالا فاکتور هایی نیز وجود دارند که اثر آنها بر ابتلا به سرطان روده بزرگ اثبات نشده اما رعایت کردن آنها لازم است.
برخی مطالعات نشان می دهد کار منظم در شیفت شب ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. این ممکن است به دلیل تغییر در سطح ملاتونین باشد. هورمونی که به تغییرات نور پاسخ می دهد. اما برای اثبات این موضوع تحقیقات بیشتری لازم است.
برخی مطالعات نشان داده است مردانی که از سرطان پروستات جان سالم به در می برند دارای سرطان روده بزرگ و برخی دیگر از سرطان ها هستند. این ممکن است به دلیل درمان هایی باشد که آن ها دریافت کرده اند، مانند رادیو تراپی. یشتر این مطالعات بر روی مردان تحت درمان در دهه 1980 و 1990 انجام شده، زمانی که درمان های پرتوی دقیق نبودند. تأثیر روشهای مدرن پرتوی بر خطر ابتلا به سرطان مشخص نیست، اما تحقیقات در این مورد همچنان ادامه دارد.
سرطان روده بزرگ مانند دیگر انواع سرطان ها قابل پیشگیری و درمان است. لازمه آن مراجعه به پزشک و غربالگری مرتب است. با رعایت کردن عوامل خطری که دست خودمان است و قابل تغییر هستند به راحتی می شود که از مبتلا شدن به آن جلوگیری کرد.
متداول ترین نوع سرطان روده کوچک، تومور کارسینوئید و به دنبال آن آدنوکارسینوما است. آدنوکارسینومای روده کوچک در سلول های غده ای که در پوشش روده کوچک وجود دارند و مسئول ساخت و آزادسازی مخاط هستند، شروع می شود. اغلب این تومورها در روده کوچک نزدیک معده رخ می دهد. انواع غیرمتداول این سرطان شامل سارکوم، لنفوم و تومورهای معده-روده ای می باشد. در این مطلب به کلیه مباحث مربوط به این نوع سرطان خواهیم پرداخت.
انواع سرطان روده کوچک
علائم و نشانه های سرطان روده کوچک
علل یا عوامل خطر سرطان روده کوچک
تشخیص سرطان روده کوچک
درمان سرطان روده کوچک
پیشگیری از سرطان روده کوچک
انواع سرطان روده کوچک
همانند اکثر سرطان ها، سرطان روده کوچک وقتی ایجاد می شود که سلول های معیوب یا جهش یافته از کنترل خارج شده و تومور ایجاد می نمایند. معمولاً این سرطان از پوشش روده کوچک شروع می شود و ممکن است به سایر قسمت های بدن گسترش یابد. اغلب، این سرطان در اثنی عشر یا قسمت فوقانی این ارگان ایجاد می شود.
انواع اصل سرطان روده کوچک عبارتند از:
آدرکارسینوما Adenocarcinomas، متداول ترین نوع سرطان روده کوچک است که معمولاً در سلول های دیواره روده کوچک ایجاد می شود. اغلب، این نوع سرطان از رشد پولیپ های غیرسرطانی و خوش خیم ایجاد می شود.
سارکوما Sarcoma، نوعی از سرطان روده کوچک است که در بافت همبند روده کوچک ایجاد می شود.
تومورهای استرومال دستگاه گوارش از انواع سارکوم بافت نرم می باشد.
تومورهای کارسینوئید که در پوشش روده ایجاد می شوند و اغلب رشد کندی دارند.
لنفوم ها یک بیماری سیستم ایمنی بدن هستند که ممکن است از روده ها نشأت بگیرند.
سبک زندگی و فاکتورهای سلامتی می توانند خطر گسترش این بیماری را افزایش دهند. ریسک فاکتورهای سرطان روده کوچک شامل موارد زیر می باشد:
سن بالا
رژیم غذایی پرچرب
سیگار کشیدن
ابتلا به بیماری کرون
ابتلا به بیماری سلیاک
سابقه خانوادگی در اختلالات مربوط به دستگاه گوارش از جمله اختلالات ارثی مانند پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی و سرطان روده بزرگ غیرپولیپوز وراثتی.
علائم و نشانه های سرطان روده کوچک
مراحل اولیه سرطان روده کوچک اغلب با هیچ نشانه و علامتی همراه نیست و یا نشانه هایی دارد که به طور معمول در سایر بیماری ها نیز مشاهده می شود. اغلب سرطان های روده کوچک بسیار دیر و در مراحل پیشرفته بیماری تشخیص داده می شوند.
علائم آدنوکارسینوم روده کوچک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
خون در مدفوع یا روی دستمال توالت
کاهش وزن بدون دلیل
توده در شکم
درد، گرفتگی یا تورم در وسط شکم
کم خونی (تعداد کم گلبول های قرمز خون)
تهوع و استفراغ
اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید یا نگرانی دارید، لطفاً با پزشک عمومی خود تماس بگیرید.
تشخیص دقیق این سرطان، اولین گام جهت تهیه برنامه درمانی این بیماری می باشد. انواع مختلفی از تست ها و ابزارها برای تشخیص سرطان روده کوچک، ارزیابی بیماری و تدوین برنامه درمانی وجود دارد. در طول درمان، از تست های آزمایشگاهی و تصویربرداری برای پیگیری اندازه تومورها و بررسی وضعیت پاسخ دهی به درمان استفاده خواهد شد.
ابزارهای رایج برای تشخیص این سرطان و مرحله بندی بیماری شامل موارد زیر می باشد:
سری دستگاه گوارش فوقانی Upper gastrointestinal series، یک سری اشعه ایکس از مری، معده و قسمت فوقانی روده کوچک است. این روش ممکن است بیمار را ملزم به خوردن باریوم کند تا تصاویر اشعه ایکس را تقویت نماید. اگر پزشک در این روش سلول های غیرطبیعی کشف نماید، مرحله بعدی ممکن است یک روش آندوسکوپی یا یک آزمایش تصویربرداری تشخیصی دیگر برای سرطان باشد.
انتروکلیز Enteroclysis، آزمایشی برای تشخیص این سرطان است و تصاویر دقیق تری از روده باریک در مقایسه با آزمایش دستگاه GI فوقانی در اختیار تیم پزشکی قرار می دهد.
تنقیه باریوم Barium enema، با قرار دادن باریوم در کولون و پر کردن روده بزرگ انجام می شود. اشعه ایکس در طول تنقیه توسط باریوم تقویت می شود و پزشک را قادر می سازد پولیپ ها و سایر بافت های مشکوک را که نیاز به بررسی دقیق تر یا برداشتن در کولونوسکوپی دارند، بهتر تشخیص دهد.
سی تی اسکن CT scan، روشی است که تصاویر دقیق تری از روده بزرگ و روده کوچک به پزشک ارائه می دهد. اسکنر GE Discovery PET/CT 600 یک اسکنر CT چهاربعدی پیشرفته است که ممکن است برای کمک به تشخیص سرطان روده کوچک کمک کند.
آندوسکوپی Endoscopic، فرآیندی است که امکان بررسی وضعیت داخل بدن را در اختیار پزشک قرار می دهد. در این روش از ابزاری به نام آندوسکوپ استفاده می شود که معمولاً چراغی به آن متصل است و به طور مستقیم در حفره یا اندام بدن فرو می رود.
درمان سرطان روده کوچک اغلب با جراحی درمان می شود. گاهی اوقات جراحی در ترکیب با شیمی درمانی یا رادیوتراپی مورد استفاده قرار می گیرد. تیم مراقبتی به سوالات شما پاسخ داده و گزینه های درمانی را بر اساس تشخیص و نیازهای بیمار پیشنهاد می کنند. درمان های معمول موارد زیر می باشند:
جراحی Surgery، رایج ترین راه درمان این سرطان است و نوع آن بستگی به محل سرطان و مرحله آن دارد. جراحی ممکن است برای برداشتن بافت های سرطانی انجام شود. مقداری از روده کوچک که برداشته می شود، به محل سرطان و شدت آن دارد. اگر توموری روده کوچک را مسدود کرده باشد، جراحی بای پس انجام خواهد شد.
شیمی درمانی Chemotherapy، به درمان سرطان روده کوچک که به مناطق دیگر بدن گسترش یافته یا متاساز شده است یا به از بین بردن سلول های سرطانی که پس از جراحی ممکن است در شکم باقی بمانند، کمک می کند. عوارض جانبی بالقوه شیمی درمانی شامل حالت تهوع، استفراغ، ریزش مو و زخم دهان می باشد. قبل از دریافت شیمی درمانی ممکن است پیش داروهایی را برای کمک به تحمل بیشتر عوارض جانبی دریافت کنید.
پرتو درمانی Radiotherapy، از دیگر راههای درمان سرطان می باشد. سیستم های انتقال پرتودرمانی جدید، مورد هدف قرار دادن تومورهایی که دور از دسترس هستند را راحت تر ساخته است. همچنین، امکان هدایت مقادیر بیشتری از اشعه به سمت سلول های سرطانی روده مهیا می باشد، در حالی که قرار گرفتن در معرض بافت سالم و طبیعی را کاهش می دهد.
اجتناب از عوامل خطر می تواند به کاهش احتمال ابتلا به این نوع سرطان کمک کند. اقدامات محافظتی شامل فعالیت بدنی و حفظ وزن بدن می تواند در این راستا موثر واقع شود. تغییر سبک زندگی مانند داشتن رژیم غذایی سرشار از فیبر، خوردن میوه و سبزیجات تازه و کاهش مصرف گوشت فرآوری شده بسیار مهم است.
همانطور که گفتیم سرطان روده کوچک از انواع نادر سرطان می باشد که در اثر رشد غیر قابل کنترل سلول های سرطانی در روده کوچک ایجاد می شود. عواملی مانند سن، جنسیت، سبک زندگی و دیگر شرایط می تواند ابتلا به این بیماری را تحت تأثیر قرار دهد. در صورت مشاهده هر یک از علائم ذکر شده بهتر است به پزشک مراجعه نمایید.
https://www.vaidam.com/kn/doctors/small-intestine-cancer-treatment/india
برخی از تحقیقات نشان می دهند که رژیم غذایی می تواند به جلوگیری از سرطان پروستات کمک کند. ممکن است شما در مورد برخی غذاها یا مکمل های غذایی شنیده باشید که ممکن است به کاهش رشد سرطان پروستات کمک کنند یا خطر بازگشت آن پس از درمان را کاهش دهند یا اینکه برخی از غذاها می توانند برای مردان مبتلا به سرطان پروستات مضر باشند. اما نقش تغذیه بر سرطان پروستات تا چه اندازه می تواند جدی و موثر باشد؟ در ادامه به این سوال پاسخ خواهیم داد.
شواهد محکمی بر تأثیر قطعی مواد غذایی روی سرطان پروستات وجود ندارد، زیرا مطالعات مختلف نتایج مختلفی داشته و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.
سرطان پروستات یکی از شایع ترین سرطان ها بین مردان می باشد. آنچه می خورید ممکن است آینده این بیماری را تحت تأثیر قرار دهد. بسیاری از مردان تمایل دارند بدانند آیا هیچ ماده غذایی خاص یا رژیم خاصی می توان به سرطان پروستات کمک کند یا آن را درمان نماید. توصیه ما به شما این است که تا زمانی که شواهد بیشتری در مورد تأثیر هر ماده غذایی مشخص نشود، بهتر است یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید، از جمله مصرف مقدار زیاد میوه و سبزیجات و طیف گسترده ای از غذاهای سالم توصیه می شود.
در ادامه، به مباحث زیر خواهیم پرداخت:
تحقیقات و نقش تغذیه بر سرطان پروستات
رژیم غذایی مناسب سرطان پروستات
رژیم غذایی نامناسب سرطان پروستات
نقش تغذیه در درمان سرطان پروستات
رژیم غذایی مناسب پس از درمان سرطان پروستات
تحقیقات در مورد نقش تغذیه بر سرطان پروستات چه می گویند؟
تأثیر رژیم غذایی بر سرطان پروستات به طور فعال در حال تحقیق می باشد. مطالعات چندین منبع معتبر نشان می دهد یک برنامه غذایی گیاهی ممکن است بهترین انتخاب برای مردان مبتلا به سرطان پروستات باشد.
گوشت قرمز، گوشت های فرآوری شده و غذاهای سرشار از چربی برای مبتلایان به سرطان پروستات مضر به نظر می رسد. غذاهای گیاهی مانند سویا، میوه ها و سبزیجات می توانند نتیجه عکس داشته باشند. مصرف این نوع غذاها ممکن است به کاهش رشد سرطان پروستات کمک کند.
اگر می خواهید رژیم غذایی گیاهی را دنبال کنید، غذاهایی که می خورید عبارتند از:
گوجه فرنگی سرشار از لیکوپن است، آنتی اکسیدانی که ممکن است اثر محافظتی بر سلامت پروستات داشته باشد. گوجه فرنگی های پخته و فرآوری شده مانند سس گوجه فرنگی، سوپ ها، پوره ها و ... منابع بهتری از لیکوپن نسبت به گوجه های تازه هستند. دلیل آن این است که بدن لیکوپن کوچه فرنگی های پخته یا فرآوری شده، به ویژه با کمی روغن را آسان تر جذب می نماید. سعی کنید گزینه های کم نمک و کم شکر را انتخاب نمایید. برخی محصولات مانند سس کچاب دارای مقادیری نمک و شکر هستند.
از جمله سبزیجات این گروه می توان به کلم بروکلی، کلم برگ چینی، جوانه بروکسل، ترب کوهی، گل کلم، کلم پیچ و شلغم اشاره کرد. این سبزیجات سرشار از ایزوتیوسیانات هستند که ممکن است به شما در برابر سرطان کمک کند.
حداقل یک وعده سبزیجات و میوه هایی که حاوی کاروتنوئید هستند. کاروتنوئیدها خانواده ای از آنتی اکسیدان ها هستند که در سبزیجات نارنجی و سبز تیره مانند هویج، سیب زمینی شیرین، طالبی، کدو زمستانی و سبزیجات برگ دار به رنگ سبز تیره یافت می شوند.
مواد غذایی غنی از فیبر و غلات کامل شامل بلغور جو دو سر، کینوا، جو، ارزن، گندم سیاه و برنج قهوه ای است.
حداقل یک وعده در روز لوبیا یا سایر حبوبات. لوبیا و حبوبات سرشار از پروتئین و با چربی کم شامل سویا و محصولات سویا، عدس، بادام زمینی، نخود و خرنوب است. محصولاتی مانند شیر سویا، نان سویا را نیز می توانید مصرف نمایید.
برخی از مطالعات نشان می دهند مواد شیمیایی موجود در چای سبز ممکن است موجب پیشگیری از سرطان پروستات شود. اما نمی توان به طور قطعی در مورد تأثیرات چای سبز گفت. اگر تصمیم دارید چای سبز بنوشید باید پنج دقیقه آن را دم کنید تا مطمئن شوید مقدار زیادی مواد مغذی آزاد می شود. اگر مشکلات ادراری دارید، بهتر است نوع بدون کافئین آن را انتخاب نمایید، زیرا کافئین می تواند مثانه را تحریک نماید.
برخی شواهد نشان می دهند مصرف زیاد برخی از غذاهای خاص ممکن است برای مردان مبتلا به سرطان پروستات مضر باشد. در ادامه این مواد غذایی را شرح خواهیم داد. البته نیازی به حذف کامل آنها نیست. اما می توانید به میزان متعادل از این مواد غذایی مصرف کنید.
غذاهای لبنی و کلسیم. غذاهای لبنی سرشار از کلسیم هستند و کلسیم برای استحکام استخوان ها و سلامت کلی شما مهم است. بنابراین در رژیم غذایی خود به مقداری کلسیم احتیاج دارید، حدود 700 میلی گرم در روز یا 1200-1500 میلی گرم در روز اگر تحت هورمون درمانی هستید.
مقادیر نرمال کلسیم و غذاهای لبنی خطر ابتلا به سرطان پیشرفته پروستات را افزایش نمی دهد. اما برخی مطالعات نشان می دهد که خوردن مقدار زیاد کلسیم ممکن است خطر رشد و گسترش سرطان پروستات را افزایش دهد. از خوردن بیش از 2000 میلی گرم کلسیم –مقدار 1.6 لیتر شیر- در روز خودداری کنید.
گوشت. برخی تحقیقات نشان می دهند که مصرف زیاد گوشت قرمز ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات تهاجمی و پیشرفته را افزایش دهد، در حالی که برخی تحقیقات تأثیر آن را پیدا نکرده اند. برخی مطالعات حاکی از این است که رژیم غذایی کم گوشت و دارای میوه و سبزیجات ممکن است به کاهش رشد سرطان پروستات کمک کند.
سعی کنید بیش از 500 گرم گوشت پخته در هفته مصرف نکنید. از مصرف گوشت فرآوری شده مانند سوسیس، کالباس، بیکن، ژآمبون و ... خودداری کنید. همچنین، گوشتی که با دمای بالا پخته یا سرخ شده است خطر ابتلا به سرطان پیشرفته را افزایش می دهد.
چربی. خوردن بیش از حد چربی موجب اضافه وزن شده و خطر ابتلا به سرطان تهاجمی یا پیشرفته پروستات را افزایش می دهد. انواع مختلفی از چربی وجود دارد. جایگزینی چربی های حیوانی با روغن های گیاهی ممکن است به مردان مبتلا به سرطان پروستات کمک کند تا زندگی طولانی تری داشته باشند. برخی تحقیقات نشان می دهند که خوردن مقدار زیاد چربی اشباع ممکن است با افزایش خطر بازگشت سرطان پروستات پس از جراحی و ایجاد سرطان پیشرفته پروستات ارتباط داشته باشد. اما نیاز به تحقیقات بیشتری برای اثبات این موضوع می باشد.
حتی نباید از سالم ترین رژیم غذایی به عنوان تنها درمان سرطان پروستات استفاده کرد. به نظر می رسد رژیم کم چرب حیوانی و مصرف زیاد سبزیجات تأثیر مثبتی بر رشد تومور دارد. با این حال، برای درمان موثر بیماری و از بین بردن یا کاهش عود آن، به درمان پزشکی نیاز است.
درمان سرطان پروستات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
هورمون درمانی
عمل جراحی
شیمی درمانی
پرتو درمانی
سایر درمان ها
برخی از این روش های درمانی ممکن است عوارضی مانند خستگی، تهوع یا از دست دادن اشتها به دنبال داشته باشند. حفظ سبک زندگی سالم و فعال در طول درمان ممکن است گاهی چالش برانگیز باشد، اما دستیابی به آن امکانپذیر است و ممکن است به جلوگیری از عود بیماری کمک کند.
رژیم غذایی تنها بخشی از یک سبک زندگی سالم است. چندین مورد دیگر نیز وجود دارد که باید به آنها توجه کنید:
داشتن فعالیت و شرکت در گروه و فعالیت های گروهی
حفظ وزن سالم. چاقی می تواند ارتباط مستقیمی با ابتلا به سرطان پروستات داشته باشد.
یافتن یک تمرین لذت بخش و قرار دادن آن در برنامه روزانه. پیاده روی، شنا و وزنه برداری گزینه های خوبی هستند.
حذف یا کاهش مصرف دخانیات مانند سیگار
حذف یا کاهش مصرف الکل
نقش تغذیه بعد از درمان سرطان پروستات
مردانی که دارای اضافه وزن و چاقی هستند، بیشتر از کسانی که شاخص توده بدنی آنها طبیعی می باشد، دچار عود یا تسلیم بیماری می شوند. علاوه بر کاهش گوشت قرمز و چربی اشباع شده، حتماً از غذاهای سرشار از لیکوپن و همچنین سزیجات چلیپایی استفاده کنید.
رژیم غذایی با گوشت قرمز کم و فرآورده های دامی و غذاهای گیاهی مانند سبزیجات و میوه ها ممکن است به کاهش پیشرفت سرطان پروستات و کاهش رشد تومور کمک کند. همچنین، تغذیه مناسب می تواند به کاهش عود بیماری کمک نماید. البته تغذیه سالم نمی تواند جای درمان های پزشکی را بگیرد.
داشتن تغذیه مناسب می تواند یکی از راههای موثر برای پیشگیری از سرطان پروستات باشد یا حداقل خطر ابتلا به سرطان پروستات پیشرفته را کاهش دهد. با داشتن یک برنامه غذایی مناسب و کم کردن مصرف مواد غذایی مضر مانند چربی ها و گوشت قرمز و مصرف بیشتر سبزیجات و حبوبات می توانید گامی مثبت در این راستا بردارید. هر چند مطالعاتی که در این زمینه انجام می شود همچنان ادامه دارد و نیاز به تحقیقات گسترده تر جهت تأیید اثر برخی مواد غذایی بر سرطان پروستات می باشد، اما داشتن یک رژیم غذایی متعادل به شدت توصیه می شود.